بنت الهدی

​بسم الله الرحمن الرحیم

از یه زمانی فهمیدم که استعداد آدم ها لزوما با تکلیفشون مساوی نیست.یه مثال میزنم تا تفاوتش رو بهتر متوجه بشیم

مثلا قراره یه اردوی دانش آموزی در جمع همه ی دوستای مدرسه بریم یه اردوگاه توی شمال .اگه این اردو رو بریم قطعا کلی خوش میگذره و کلی کارگاه شکوفایی استعداد منتظر ماست.اونجا ما رو برای تیم ملی هم ممکنه از بین بچه ها انتخاب کنن…اما از نگاه های مادر پیداست که دلش میخواد شما تهران بمونی و توی مهمونی که همه اقوام هستن شرکت کنی.خب استعداد سرشار ما در ورزش ما رو به سمت شمال هدایت میکنه و یه اردوی مهم و رضایت مادر که در موندن ما در تهرانه تکلیف ماست.و ما معمولا چی انتخاب میکنیم؟

از این دست در زندگی ما زیاد پیش میاد و ما برای از دست ندادن فرصتِ مثلا رشد از رشد واقعی جا میمونیم‌.

تازه اگر خیلی بزرگ شده باشیم با غر و اخم و تخم به تکلیف عمل میکنیم.این جور موقع ها کمی آروم بگیریم 

یه نماز بخونیم

و با گذاشتن صدقه از خدا بخوایم تکلیف رو برامون شیرین تر کنه و راحت تر

البته برامون سخته چون…
دلیل به نظر شما چیه؟

#کامنت

#بیماری_غر_غر

#تکلیف

#هدایت

#هنر_رضایت_از_زندگی

#طلبگی

#بزرگ_شویم

#لبخند

#به_قلم_خودم